Oscar dla Janki Lipskiej 2021

Blisko 45 lat pracy w Czarnkowskim Domu Kultury - czy to możliwe? Janka Lipska udowodniła, że się da! W ubiegły czwartek podziękowaliśmy Pani Kierownik za wspólne budowanie życia kulturalnego Czarnkowa. Mimo pandemicznych kagańców w sali kina Światowid zebrała się zdrowa część ekipy MCK, aby odchodzącej na emeryturę koleżance wręczyć honorowego Oscara za całokształt. Był czerwony dywan, a przy fortepianie Jan Łączkowski. Było wiele ciepłych słów: podziękowań, gratulacji i życzeń. Całe życie zawodowe w CzDK to czas mierzony setkami koncertów, uroczystości, wystaw i spotkań... "Czedek" był dla Janki drugim domem, obiektem nieustannej troski, ale także, co sama podkreśliła na uroczystości, miejscem pozytywnych emocji i wzruszeń.

Umówiliśmy się że podczas spotkania nie będziemy używać przymiotnika "ostatni". Janka Lipska na tę emeryturę po prostu zasłużyła! Wśród różnych upominków od wdzięcznej Załogi znalazły się liczne pomysły i podpowiedzi, co robić na emeryturze, m.in. kijki, instrukcje i mapy turystyczne, księga krzyżówek z lecytyną i włóczka - czas najwyższy nauczyć się robić na drutach i... przestać palić!

Za chwilę urodzi się kolejna wnuczka, którą doświadczona już babcia będzie kochać jak poprzednie. A jak tylko poluzują ś-wirusowe obostrzenia, zjawi się w kinie na bajce z popcornem.

Droga Janko, pamiętaj o nas, dobrze nas wspominaj i często odwiedzaj. Dużo zdrowia!
Jan Pertek
z Brygadą Reanimacyjno - Rekreacyjną MCK

***

Czedek trzęsie się w posadach, każda cegła krzyczy w murze,
że to wręcz niewiarygodne, Janka na emeryturze!

Kto uważny, ten policzy, że aktywnych lat kariery,
od podlotka do seniorki, było aż czterdzieści cztery.

Trudno ukryć jest przed światem, że to liczba jest Dziadowska,
mimo że wielkiego wieszcza, bo przecież Mickiewiczowska.

Ale nie ma co narzekać, pięknych chwil bywało wiele,
co poświadczą liczne zdjęcia, wspomnień czar i przyjaciele.

Smutek nie jest rozwiązaniem, nie ma co problemów mnożyć,
za to z wielkim optymizmem, nowy rozdział czas otworzyć.

To normalna kolej rzeczy, wszystko płynie, świat się zmienia,
więc dlatego zamiast żegnaj, my mówimy POWODZENIA.
Marcin Małecki