Akademia Gitary: coda 2020

W ramach projektu Akademia Gitary: coda w sali towarzyskiej Czarnkowskiego Domu Kultury odbył się koncert młodego, utalentowanego gitarzysty Andrzeja Grygiera. Wydarzenie zgromadziło wielu zwolenników muzyki klasycznej. Nikt nie mógł być zawiedziony. Klasę występującego muzyka potwierdziły nie tylko gromkie brawa. Artysta ma na swoim koncie liczne koncerty i sukcesy, także międzynarodowe.

Akademia Gitary to projekt, który znakomicie wpisał się w kulturalną mapę Wielkopolski. W tym roku obchodzimy już 11. edycję tego wydarzenia. Sukcesów związanych z przedsięwzięciem było wiele. Koncerty z udziałem znanych osobowości muzycznych cieszyły się zawsze olbrzymim zainteresowaniem. Jak mówią organizatorzy "Festiwal powstał z potrzeby przełamywania barier w dostępie do kultury i organizacji koncertów gitarowych na najwyższym poziomie. Decydując się na wzbogacenie nimi muzycznego krajobrazu wielu wielkopolskich miast i miejscowości, przyciągnął do siebie melomanów i miłośników gitary z całej Europy. Realizacja Akademii Gitary możliwa jest dzięki przychylności i zaangażowaniu wielu samorządów i instytucji, w szczególności samorządów Miasta Poznania i Województwa Wielkopolskiego. Z tego też powodu, wstęp na większość wydarzeń jest bezpłatny. Akademia Gitary ma również wymiar charytatywny; od kilku lat prowadzona jest zbiórka publiczna na rzecz nieuleczalnie chorych dzieci z Wielkopolski".

W tym roku w Czarnkowie mieliśmy okazję posłuchać Andrzeja Grygiera. Młody, niezwykle utalentowany gitarzysta ma już na swoim koncie wiele spektakularnych sukcesów. Andrzej Grygier urodził się w Lesznie w 1998 roku. Naukę gry na gitarze rozpoczął w wieku siedmiu lat, obecnie jest studentem Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie dr. hab. Łukasza Kuropaczewskiego. Jest laureatem konkursów gitarowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym. Występował podczas X Rosyjsko - Polskiego Festiwalu "Młodzieżowa Akademia Muzyki" w Moskwie, w Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze oraz na Zamku Królewskim i Łazienkach Królewskich w Warszawie. W kwietniu tego roku jako najmłodszy uczestnik wygrał prestiżowy Międzynarodowy Konkurs Gitarowy w Zagrzebiu. Jest stypendystą Prezydenta Miasta Leszna, otrzymał również Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne. Od niedawna jest też studentem Akademii Muzycznej w Grazu (Austria).

Jest pan pierwszy raz w Czarnkowie?

- Nie, parę lat temu byłem już tutaj na jednym z koncertów Akademii Gitary. Miałem wtedy okazję wysłuchać wspaniałego koncertu gitarowego, przygotowanego przez organizatorów. Na scenie, dziś, był to jednak mój pierwszy raz.

Kiedy i dlaczego zdecydował się pan na muzykę gitarową?

- Gram już od piętnastu lat. Brat mojej mamy jest także gitarzystą. Był to więc dla mnie naturalny wybór. Dodam jednak, że wujek gra na gitarze elektrycznej. Związki rodzinne jednak są. Z tym, że ja zdecydowałem się na klasyczną szkołę muzyczną.

Kiedy spotkał pan na swojej drodze mistrza gitary Łukasza Kuropaczewskiego?

- Spotkaliśmy się pierwszy raz w Mosinie, na skromnych warsztatach gitarowych. Wtedy właśnie miałem z nim pierwszą lekcję gry na gitarze. Byłem wtedy jeszcze w szkole podstawowej. Miałem 10, może 11 lat ..., było to dla mnie duże przeżycie. Później współpraca rozpoczęła się kiedy zacząłem studia w Poznaniu. Brałem lekcje oraz mam zajęcia w poznańskiej Akademii Muzycznej.

Gitara, na której pan koncertuj,e ma bardzo głębokie brzmienie. Co to za instrument?

- To instrument lutniczy, wykonany dla mnie na zamówienie w Dortmundzie. To gitara typu double top, co oznacza, że ma podwójną płytę wierzchnią. Przez co podwójnie rezonuje i jest tym samym głośniejsza. Brzmienie jest też pełniejsze.

Jakie utwory dziś pan na tej gitarze dla nas wykonał?

- Rozpocząłem od czteroczęściowej suity "Cavatina" Alexandra Tasmana. Potem była sonata Roberto Sierry, napisana już w XXI wieku. To był awangardowy, nowoczesny utwór w formie klasycznej. Ta kompozycja pokazuje jak można łączyć nowoczesność z tradycją. Dalej była sonata Antonio Jose wykonana w czterech częściach. Tutaj na pewno było słychać hiszpańskie nuty i temperament. Jose umarł wcześnie, ale już wtedy sam Ravel, twierdził, że to jeden z największych kompozytorów swojej epoki. Pożegnałem się z Państwem kompozycją Leo Brauwera. To grający z temperamentem Kubańczyk. Przedstawiłem jego współczesną kompozycję składającą się z trzech części.

Jakie ma pan plany na najbliższe dni, tygodnie i miesiące?

- Jutro moja siostra bierze ślub. Tak więc najbliższy czas będę miał wesoło wypełniony. Potem już będzie bardzo pracowicie. W przyszłym tygodniu jadę na konkurs muzyki gitarowej do Wiednia. Będzie to trzydziesta edycja Forum Gitary połączona z festiwalem.

Będziemy zatem trzymali za pana kciuki w Czarnkowie. Dziękuję za rozmowę
Piotr Keil