Wieczór z piórem i gitarą 2016

W odrestaurowanej Miejskiej Bibliotece Publicznej w Czarnkowie odbył się wieczór autorski Edwarda Henka. Poeta z Drawska recytował swoje wiersze oraz opowiadał o swoim życiu i twórczości. Na gitarze przygrywał organizator spotkania, dyrektor MCK Jan Pertek.

Edward Henka to mało znany, lokalny poeta, który pochodzi z Dolnego Śląska. Przed dziesięcioma laty osiadł na gospodarstwie rolnym w Drawsku. Tutaj uprawia ziemię, kontempluje przyrodę oraz pisze wiersze. Zorganizowany przez Czarnkowski Dom Kultury wieczór zgromadził sporą grupę publiczności. Szczególne uznanie należy się uczniom z Goraja, którzy licznie przybyli na spotkanie, by wysłuchać recytacji i wspomnień bohatera wieczoru. Jego poezje recytowali aktorzy zawiązanego przy czarnkowskim liceum teatru „TU”: Aleksandra Wleklak i Bartosz Jabłoński oraz uzbrojony w gitarę Jan Pertek. Poezja pana Edwarda okazała się niezwykle dojrzała i wzruszająca. Pisane „do szuflady wiersze” ujmowały prostotą, celnością myśli oraz bogactwem słownictwa. Poeta opowiadał też sporo o sobie. Pojawiło się wiele pytań ze strony publiczności. Na koniec, w kuluarach biblioteki, udzielił obszernego wywiadu dla Nadnoteckich Ech. Próbki poetyckie pana Edwarda zamieścimy w kolejnym numerze.
Piotr Keil

Pana nazwisko nie widnieje w Wikipedii. Proszę opowiedzieć o sobie.

- Urodziłem się na Dolnym Śląsku w Szprotawie w 1958 roku. Jestem jedynakiem, brat i siostra zmarli w dzieciństwie. Rodzice poznali się i znaleźli na Śląsku na fali powojennych migracji ludności. Było nam wtedy bardzo trudno - instytucja psychologa rodzinnego nie istniała. W latach szkolnych zacząłem zajmować się sportem, interesowały mnie sztuki walki. W tamtych czasach nie były one popularne. Ćwiczyłem i uczyłem się sam. Miałem też liczne marzenia. Bardzo chciałem iść na medycynę i zostać chirurgiem. Moje losy potoczyły się jednak inaczej.

Zaczął Pan wtedy myśleć o rolnictwie, prawda?

- Tak. W tamtych czasach nie trzeba było mieć 100 hektarów żeby żyć. Wystarczyło 10, a, natura była mi zawsze bliska. Ukończyłem więc szkołę rolniczą. Równolegle trenowałem boks, później tzw. walki wschodu. Wtedy była to prawdziwa pasja. Dziś kiedy oglądam np. walki w klatkach, to wszystko jest takie na pokaz. Więcej w tym marketingu niż sportu. Ja lubię prawdziwe życie.

A skąd wzięła się poezja?

- Już jako dziecko zdałem sobie sprawę, że o otaczającym mnie świecie myślę inaczej. Miałem swoje fantazje, pomysły, przemyślenia. Było też tak, że przekładałem te myśli w słowa. Nie zapisywałem ich, ale były ze mną i często do nich sięgałem. Moja poezja jest prosta, piszę białym wierszem. Chcę, aby każdy mógł je interpretować na własny sposób. Niczego nie narzucam i nie podpowiadam. Piszę praktycznie dla siebie i nie myślę o wydawaniu kolejnych tomików wierszy.

A jak znalazł się Pan w Drawsku?

- Przed dziesięcioma laty kupiłem gospodarstwo rolne. Że właśnie tutaj sprawiły względy rodzinne. W niedalekiej okolicy mam krewnych. Kiedy trafiło się miejsce obok, podjąłem decyzję zamieszkania tutaj. Praca na roli, kontakt z ziemią i przyrodą, dają mi dużo satysfakcji. To wszystko jest też inspiracją do myślenia i przelewania tego na papier. Cieszę się, że mieszkam tutaj. Wśród nowych znajomych, sąsiadów, przyjaciół znalazłem wiele zrozumienia i wsparcia. Dziękuję wszystkim za to. Także gościom dzisiejszego spotkania.

za moim oknem
każdego ranka
dzban przyrody
wylewa piękno
te same drzewa
ten sam las
droga
łąka
malowane
promieniami
wschodzącego słońca
przystrojone
soczystą zielenią
wiosny
utopione w jesiennym
welonie mgły
kołysane
dłonią wiatru
pożółkły liść
szybuje na ziemię
płatek bieli
przykrył zieleń łąki
każdego dnia
katalog przyrody
otwiera
inne strony

Edward Henka 10.X.2015