'Portret' w Czarnkowie 2020

Trzcianecki "Portret" jest obecny w Czarnkowie od wielu lat. Najnowsza, XXIV edycja z 2019 r. eksponowana jest w czasie szczególnym, kiedy trudno celebrować sztukę w dużym gronie przyjaciół i miłośników. Gościny wystawie pokonkursowej jak zwykle udzieliło Muzeum Ziemi Czarnkowskiej, gdzie w pojedynkę, bądź w mniejszym gronie można chłonąć żywą fotografię, a nie z ekranów różnych sprzętów, co w czasie zarazy stało się przymusową codziennością.

Warto zwrócić uwagę, że w trzcianeckim konkursie prezentowane są oryginały - odbitki wykonane w różnych technikach z całą starannością, do których należy podchodzić jak do dzieła skończonego. Tu już nic się nie zdarzy, w przeciwieństwie do konkursów, gdzie przyjmowane są pliki, a jurorzy oceniają prace na ekranach monitorów. I jeśli powstaje później tradycyjna wystawa, to autor nie ma wpływu na to, jak wygląda końcowa odbitka, a czasem to właśnie błędy lub przeinaczenia w czasie powielania, czy to z negatywu, czy z pliku, dają tak nieoczekiwany efekt, że zdjęcie staje się oryginałem nie do podrobienia, jedynym w swoim rodzaju, odbitką autorską i wybór co objawić światu należy tylko do autora. Trzcianecki konkurs jako jeden z niewielu pozostał w tej tradycyjnej formie i należy to docenić. W czasie posiedzenia jury, zdjęcia rozłożone są na podłodze, czasem jest ich tak dużo, że zaściełają całkowicie olbrzymią powierzchnię o wielkości szkolnej auli. Bywały lata, że było tych prac ponad 1000. Jurorzy oceniając zdjęcia "podnoszą z ziemi" to co ich zdaniem zbuduje przyszłą wystawę "Portretu" i wyłoni zwycięzców konkursu, decyzje te przepuszczają przez filtr swojej fotograficznej wrażliwości, popartej wiedzą i wieloletnim doświadczeniem. Wśród jurorów znajdują się znani praktycy i teoretycy fotografii, których nazwisk wszystkich nie sposób wymienić. Przewodniczący obradom firmuje kolegialny werdykt i ma zaszczyt napisania wstępu do katalogu. Czasem jest to klika słów podyktowanych przez telefon w formie bliższej poezji, jak zrobił to Sergiusz Sachno, a czasem rozprawa całkiem serio teoretyczna z historycznym i naukowym zacięciem, innym razem rozprawa o estetyce fotografii. Ci teoretycy to ostatnio między innymi: Witold Kanicki, Marianna Michałowska, Stefan Wojnecki i Adam Sobota. Praktycy zaś: Krzysztof Gierałtowski, Tomek Sikora, Marian Schmidt, Stasys Eidrigevicius, wspomniany Sergiusz Sachno, Andrzej Świetlik, Wojciech Prażmowski.

Swoje prace (często dyplomowe ze szkół) na konkurs w ciągu blisko ćwierćwiecza przysłało wielu znaczących autorów, którzy obecnie są wykładowcami, bądź luminarzami tej dziedziny sztuki. Ostatnio też powstała praktyka, że laureaci poprzednich konkursów są zapraszani do udziału w jury, co tworzy swoisty pomost między tymi, którzy oceniają, a we wcześniejszej edycji poddali się ocenie tak jak: Marlena Grewling, Witold Jagiełłowicz, Jakub Wawrzak.

Zwykle wieloletni komisarz i pomysłodawca konkursu oraz wybitny znawca fotografii Henryk Król w czasie wernisażu oprowadzał publiczność i z wielką swadą omawiał prace poszczególnych autorów, ale dzisiaj jest to niemożliwe. Mimo tych wszystkich utrudnień warto obejrzeć i nasycić się pracami laureatów XXIV Ogólnopolskiego Konkursu Fotografii "Portret" Trzcianka 2019.
Andrzej Biegowski